Hilary Hahn | pl

Ma dopiero 38 lat (urodziła się 27 listopada 1979 w Lexington, Wirginia) i bardzo młodzieńczą urodę, ale swym doświadczeniem i umiejętnościami mogłaby obdarować tuzin ustatkowanych artystów. Według niemieckich krytyków z "Munich's Süddeutscher Zeitung" taki talent pojawia się raz na sto lat. Na swojej stronie internetowej prowadzi dziennik. Jej kalendarz jest tak gęsto zapisany, że gdy rodzice i przyjaciele chcą sprawdzić, co u niej słychać, wchodzą na... www.hilaryhahn.com

Hilary Hahn - Amerykanka, która grę na skrzypcach zaczęła tydzień przed swoimi czwartymi urodzinami w ramach Suzuki Program of Baltimore's Peabody Conservatory.
Między 1984 a 1989 Hahn studiowała w Baltimore pod nadzorem Klary Berkovich. W 1990 Hahn została przyjęta do Instytut Muzyki Curtisa w Filadelfii, gdzie zasiliła szeregi studentów z Jaschą Brodsky'im. Hahn studiowała z Brodsky'im przez siedem lat ucząc się etiud Kreutzera, Ševčíka, Gaviniès, Rode'a, i kaprysy Paganiniego. Nauczyła się dwudziestu ośmiu koncertów skrzypcowych, programów recitalowych, i kilku innych miniatur. W 1991 miał miejsce jej wielki orkiestrowy debiut z orkiestrą symfoniczną Baltimore . Następnie premierę miały jej występy z orkiestrą z Filadelfii, z Cleveland, oraz orkiestrą symfoniczną z Pittsburgh , i Nowojorską Orkiestrą Filharmoniczną.
Publiczność podbiła sensacyjnym, międzynarodowym debiutem w Monachium w roku 1995, mając zaledwie 15 lat. Za sprawą "Koncertu Beethovena na skrzypce solo i orkiestrę D-dur" pod batutą Lorin Maazel, w akompaniamencie radiowej Bawarskiej orkiestry symfonicznej. Koncert był transmitowany w radiu i telewizji w Europie. Ukoronowaniem tego debiutu było podpisanie z firmą Sony kontraktu na wyłączność. I tak Hilary stała się jedną z najmłodszych artystek w historii koncernu.

Rok później, Hahn miała premierę przy Carnegie Hall w Nowym Jorku występując jako solista z Orkiestrą z Filadelfii.
W wieku szesnastu lat, Hahn spełniała wszystkie akademickie wymogi Instytutu Curtisa skrzypka, ale postanowiła pozostać na nim przez kilka lat i zajmować się przedmiotami fakultatywnymi, aż do ukończenia studiów w maju 1999 z stopniem magistra muzyki (Bachelor of Music). W tym czasie udzielała korepetycji ze skrzypiec Jaime Laredo, i studiowała muzyka kameralną z Felixem Galimirem i Garym Graffmanem. W wywiadzie udzielonym PBS w grudniu 2001, Hahn stwierdziła, że ze wszystkich muzycznych dyscyplin, najbardziej interesuje ją muzyczny performance .
Hahn grała z takim się orkiestrami jak Londyńska Orkiestra Symfoniczna, Nowojorska Orkiestra Filharmoniczna, Radiowa Orkiestra Symfoniczna ze Stuttgartu , i Singapurska Orkiestra Symfoniczna. Zagrała z Chicagowską Orkiestrą Symfoniczną w marcu 2007. Hahn i grający na mandolinie Chris Thile omówili wtedy możliwość wydania w duecie albumu. W 2007, zagrała w Watykanie koncert na cześć papieża Benedykta XVI razem z Radiową Orkiestrą Symfoniczną ze Stuttgartu, z dyrygentem Gustavo Dudamelem. Zaczęła tourne i koncerty w duecie z Joshem Ritterem w 2007 i z Tomem Brosseau w 2005.

W 2001, Time Magazine przyznał Hahn tytuł "America's Best" wkategorii młody klasyczny muzyk. Hahn podpisała kontrakt z Deutsche Grammophon w 2003 po tym jak jej kontrakt z Sony wygasł w 2002.
Oprócz bycia solowym skrzypkiem, Hahn również udziela się jako kameralista. Od lata 1992 gra niemal co roku na Skaneateles Chamber Music Festival w Skaneateles, New York. Między 1995 a 2000 poświęcała swój czas przy wykonywaniu i studiowanie muzyki kameralnej na Marlboro Music Festival w Vermont, a w 1996 służyła jako artysta i członek programu wspierania muzyki kameralnej w The Chamber Music Society of Lincoln Center.

Dyskografia:

* Hilary Hahn Plays Bach (1997)

* Beethoven Violin Concerto/Bernstein Serenade (1999)

* Barber & Meyer Violin Concertos (2000)

* Brahms & Stravinsky Violin Concertos (2001)

* Mendelssohn & Shostakovich Concertos (2002)

* Bach Concertos (2003)

* The Village Motion Picture Soundtrack (2004)

* Elgar: Violin Concerto; Vaughan Williams: The Lark Ascending (2004)

* Mozart: Violin Sonatas (2005)

* "To Russia My Homeland" from the album Worlds Apart by …And You Will Know Us by the Trail of Dead (2005)
* Paganini: Violin Concerto No. 1 / Spohr: Violin Concerto No. 8 - Gesangsszene (2006)

* "Witch's Web" from the album So Divided by …And You Will Know Us by the Trail of Dead (2006)
* "Fork in the Road" and "Blue Part of the Windshield" from the album Grand Forks by Tom Brosseau (2007)
* Schoenberg: Violin Concerto; Sibelius: Violin Concerto (2008)
.