Sinclair | pl

Sinclair (Mathieu Blanc-Francard) urodził się w Tours (Francja), 19 lipca 1970 roku. Jego ojciec, Dominic Blanc-Francard, jest jednym z najbardziej znanych francuskich inżynierów dźwięku, zaś brat Hubert, producentem i DJ-em (występującym jako Boom Bass).

Wychowany w regionie paryskim, Sinclair odkrył muzykę w wieku lat 15, zaniedbując tym samym edukację w szkole (i co za tym idzie uzyskał ocenę negatywną na maturze). Odkrywając i ulepszając technikę gry na gitarze i keyboardzie, zaznajomił się równocześnie z pracą w studiu nagraniowym. Oczarowany magią czarnej muzyki Amerykańskiej, wkrótce został wielbicielem głosu i melodii Steviego Wonder’a, ale także delirycznej gitary Jimi’ego Hendrix’a, muzyki funk Slya Stone’a oraz mistrza tego gatunku z lat 80-tych – Prince’a.

W roku 1992, mając za wsparcie brata, zarejestrował swój pierwszy solowy album – “Que justice soit faite”, na którym zagrał na wszystkich instrumentach, oprócz perkusji. Chcąc kontrolować wszystko, co związane z produkcją, Sinclair zarejestrował materiał we własnym mieszkaniu. Album ukazał się w 1993 roku, zaś pierwszy singiel nosił tytuł „Votre image”. Ten francusko stylizowany funk przyciągnął rzesze młodej publiczności. Teksty są proste, dobrze wyważone i opowiadają o codziennym życiu artysty. Pierwszy ważny koncert Sinclair’a odbył się 12 maja w audycji „New Morning” wraz z dziewięcioma innymi muzykami, tym samym tworząc tak zwany „Sinclair System”. Kolejne, liczone w setkach, miały miejsce we Francji, Europie i Kanadzie. W 1995 roku Sinclair uhonorowany został nawet nagrodą “Best New Artist” (“Debiut Roku”) na francuskiej gali Victories de la Musique.

Zachęcony sukcesem, wraz ze swoją grupą wyjechał na wieś, by zarejestrować kolejny album. Jego styl nie odbiegał zbytnio od pierwszego. „Au mépris du danger” opisuje niejako przygody Sinclair’a. Aranżacje są na nim dużo prostsze, zaś melodie bardziej rozbudowane. Pierwszym singlem był utwór „A la ronde”. Rozpoczęła się kolejna trasa koncertowa, czyniąc scenę środowiskiem naturalnym dla Sinclair’a i jego zespołu.

W roku 1997, po intensywnych eksperymentach na scenie, miała miejsce premiera kolejnego albumu, zatytułowanego “La bonne attitude”. Ten trzeci opus pokazuje prawdziwą zmianę: utwory naznaczone są nowymi gustami muzycznymi, lekko uwolnionymi od poprzednich wpływów i skierowane bardziej w stronę stylu typowo francuskiego.

Trasa koncertowa Sinclair’a z 1998 roku, uwieńczona koncertem finałowym w Paryskiej sali „Le Zenith de Paris” zarejestrowana została na CD i VHS (“Live”). Pośród wykonanych utworów znalazły się takie przeboje jak “Si c'est bon comme ça", “Ensemble” czy „L'epreuve du temps”, tak samo jak i utwór napisany specjalnie na to tournee - "Ici et maintenant".

Po ukazaniu się albumu live, stosunki pomiędzy Sinclair’em, a wytwórnią płytową stały się napięte, a kolejny album stanął pod znakiem zapytania. Nie zrażony tym faktem artysta postanowił otworzyć własne wydawnictwo - „Ministrong”. Rezultatem tego przedsięwzięcia jest płyta “Supernova Superstar” zawierająca dwanaście utworów zarejestrowanych we własnym studiu - Labomatic, którego współwłaścicielami są: jego ojciec Dominique i brat Boom Bass. Sinclair komponuje, pisze teksty, aranżacje wszystkich piosenek, a jego muzyka nosi wyraźne ślady fascynacji muzyką funk. Z chęcią powraca też w trasę koncertową, by ponownie spotkać się z fanami. Koncerty odbywają się zarówno w małych klubach, jak i w wielkich salach koncertowych, a album osiąga sprzedaż 100.000 egzemplarzy. Tak jak poprzednio, tak i podczas tego tournee, zarejestrowany zostaje materiał na kolejny album “Live 2002” (dostępny w wersji CD i DVD).

Kolejnym przedsięwzięciem artysty jest skomponowanie muzyki do kultowego filmu Guillaume’a Canet’a - “Mon idole”.

W roku 2004 na rynku ukazał się podwójny album “Comme je suis” (singiel promujący nosił ten sam tytuł) zawierający dziewięć nowych tytułów, jak również cześć „best of”. Wydanie to dało początek reedycjom poprzednich albumów artysty, do których dołączone zostały specjalne płyty zawierające utwory bonusowe jak i część wideo.

Rok 2005 to seria koncertów, jak nagranie ścieżki dźwiękowej do filmu Rémi’ego Bezançon’a - “Ma vie en l’air”. Rok później Sinclair powrócił do studia, by nagrać swój kolejny album. Płyta „Morphologique” ukazała się w październiku 2006 roku i pomimo znikomej promocji osiągnęła sukces komercyjny.

# Que justice soit faîte ! (1993)
# Au mépris du danger (1995)
# La bonne attitude (1997)
# Live (1999)
# Supernova Superstar (2001)
# Mon idole (2002)
# Live 2002 (2003)
# Rare, Uncut & Inédits Vol.1 (2004)
# Comme je suis / 1992-2004 (2004)
# Ma vie en l'air (2005)
# Morphologique (2006)
.