Hard rock – gatunek muzyki rockowej powstały na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku, wywodzący się z bluesa i z rock and rolla. Pionierami tego gatunku był zespół Cream, Jimi Hendrix oraz grupa Led Zeppelin. Cechami charakterystycznymi hard rocka są:
- ostre brzmienie, oparte na przesterowanych gitarach elektrycznych, niekiedy grających w duetach i imitujących siebie
- pełne energii brzmienie sekcji rytmicznej (gitara basowa, perkusja)
- agresywne, często surowo brzmiące wokale
Hardrockowy utwór ma zwykle ustaloną formę, składającą się z następujących po sobie elementów:
1. wstęp instrumentalny (intro)
2. pierwsza zwrotka
3. refren
4. solo - najczęściej gitarowe, rzadziej na instrumenty klawiszowe
5. refren
6. druga zwrotka
7. refren
8. (...)
9. coda
Równie często utwór ma uproszczoną strukturę:
1. Intro
2. pierwsza zwrotka
3. refren
4. druga zwrotka
5. refren
6. solo
7. refren (zazwyczaj wydłużony)
Z muzyki hardrockowej wyewoluował gatunek heavy metal, posiadający podobne cechy. Niekiedy oba terminy traktowane są jako synonimy, choć zwykle uznaje się, że hard rock ma delikatniejsze brzmienie niż heavy metal. Zasadniczą różnicą pomiędzy hard rockiem a metalem jest to, że utwory hardrockowe najczęściej komponowane są w skalach durowych, podczas gdy heavymetalowe niemal wyłącznie w molowych. Heavy metal na ogół grany jest też szybciej i bardziej agresywnie. Zaniknęły w nim całkiem bluesowe skale, a te we wczesnym okresie zastąpił punk rock.
Muzycy grający hard rocka często reprezentowali wysokie umiejętności techniczne, jak Ritchie Blackmore, Eddie Van Halen czy wirtuoz z lat 80 Yngwie Malmsteen, którego muzyka oscylowała w granicach hard rocka i heavy metalu.
Często hard rock jest błędnie identyfikowany jako wszystkie style ciężkiej muzyki rockowej, w odróżnieniu od soft rocka - rocka lekkiego. .
